سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدار با خانواده ی شهید سید مرتضی آوینی در تاریخ2/2/1372
امیدواریم که خداوند متعال درجات او را عالی کند. من با فرزند شما نشست و برخاست زیادی نداشتم. شاید سه جلسه که در آن سه جلسه هم ایشان هیچ صحبتی نکرده بود. من با ایشان خیلی کم هم صحبت شدم. منتها آن گفتارهای تلویزیونی را از سالها پیش می شنیدم و به آن ها علاقه داشتم.
هر چند نمی دانستم که ایشان آنها را اجرا می کند. لکن در ایشان همواره نوری مشاهده می کردم. ایشان دو- سه مرتبه آمد اینجا و روبه روی من نشست. من یک نور و یک صفا و یک حالت روحانی در ایشان حس می کردم و همین جور هم بود. همین ها هم موجب می شود که انسان بتواند به این درجه ی رفیع شهادت برسد.
نباید بگذارند که کارهای ایشان زمین بماند. این کارها، کارهای با ارزشی بود. ایشان معلوم می شود ظرفیت خیلی بالایی داشتند که این قدر کار و این همه را به خوبی انجام می دادند. مخصوصا این روایت فتح چیز خیلی مهمی است. شب هایی که پخش می شد من گوش می کردم. ظاهرا سه- چهار برنامه هم بیشتر اجرا نشد.
                                                              *****
                              
                              ای یکه سوار شرف ای مرد تر از مرد!
                              بالایی من! روح تو در خاک چه می کرد؟

                              می گفت برو، عشق چنین گفت که بشتاب
                             می گفت بمان، عقل چنین گفت که برگرد

                             دیروز یکی بودیم با هم، ولی امروز
                              تو نورتر از نوری و من گرد تر از گرد

                             یک روز اگر از من و عشق تو بپرسند
                             پیغمبرتان کیست، بگو درد، بگو درد

                             ای سرخ تر از سرخ! بخوان سبز تر از سبز
                             آن سوی، درختان همه زردند، همه زرد

                             ای دست و زبان شهدا، هیچ زبانی
                             چون حنجره ات داغ مرا تازه نمی کرد

                                                      علیرضا قزوه